γράφει ο Παν. Μίγκος
Οι χειραψίες είναι ένας πολιτιστικός ακρογωνιαίος λίθος, πανταχού παρών σε όλους τους πολιτισμούς και τις εποχές . Η αρχαία ελληνική τέχνη είναι πλούσια με απεικονίσεις χειραψιών, η πιο δημοφιλής θεωρία μας λέει ότι ήταν μια επίδειξη ότι ΄΄είμαστε άοπλοι.΄΄
Παρά τις ρίζες των χειραψιών σε διάφορους πολιτισμούς, κάθε περίπτωση συνδέεται με μια κοινή, μοναδική ίνα: Η χειραψία είναι ένδειξη ειρήνης και καλής θέλησης.
Η χειραψία είναι σημαντική επειδή είναι ο αποδεκτός χαιρετισμός για όλους σε επιχειρηματικές και κοινωνικές καταστάσεις. Μία απλή χειρονομία που λέει όχι μόνο «Είμαι ευτυχής που σε γνωρίζω», αλλά «με ενδιαφέρεις περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο αυτή τη στιγμή».
Τα χέρια όμως είναι η πρώτη εστία μικροβιων.
Το κλειδί για την αποφυγή μιας χειραψίας δεν έγκειται στη μείωση, αλλά στην εκτροπή της. Σε μια πιο απλή μορφή χειραψίας, ας δούμε αν μπορούμε να ξεφύγουμε με μια γροθιά. Μια χειραψία μεταφέρει τέσσερις φορές περισσότερο τα βακτηρίδια, σύμφωνα με μια μελέτη του πανεπιστημίου της Δυτικής Βιρτζίνιας, εξαιτίας του αυξημένου χρόνου επαφής και της συνολικής επιφάνειας που εκτίθεται. Ωστόσο, το χτύπημα της γροθιάς είναι μια ισχυρή μορφή όταν πρέπει να ασκήσουμε διακριτικότητα.
Όπως αναφέρει ο Wood στο βιβλίο του SNAP, η πρώτη εντύπωση όμως έχει σημασία και η γλώσσα του σώματος και το χάρισμα, μπορούν να αποδοθούν με μία παλαιά χαρακτηριστηκη κίνηση: το σημάδι της ειρήνης. Το «V» χρησιμοποιήθηκε κατά τη διάρκεια του Β ‘Παγκοσμίου Πολέμου, συμβολικό της γαλλικής λέξης victoire και της ολλανδικής λέξης vrjiheid (ελευθερία). Εάν δείξετε το σύμβολο της ειρήνης, δείχνει στους άλλους τις δικές σας πεποιθήσεις και επιθυμίες και ζητάει σε αντάλλαγμα: Θα αλληλεπιδράσετε μαζί μου σε αρμονία;
Πάνω απ ‘όλα, ο Woods συμβουλεύει να ξεκινήσει ο χαιρετισμός νωρίτερα, ενώ είμαστε περίπου σε τρία μέτρα απόσταση, δίνοντάς μας την ευκαιρία να επιβραδύνουμε. Σε ένα πιο επίσημο σκηνικό, ας αναλάβουμε πρωτοβουλία και να συστηθούμε προτού πάρουν την ευκαιρία και να προβάλουμε τις προθέσεις μας αντί για το χέρι μας.
Εάν επεκτείνουν το χέρι τους, τοποθετούμε το χέρι πάνω από την καρδιά μας και γέρνουμε λίγο προς τα εμπρός αντί να ανταποκριθούμε στην χειραψία. Οι ερευνητές στο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών Επιστημών και Ανθρωπιστικών Επιστημών στην Πολωνία διαπίστωσαν ότι όταν οι άνθρωποι τοποθετούν το χέρι τους πάνω στην καρδιά τους, όχι μόνο θεωρούνται πιο ειλικρινείς, αλλά στην πραγματικότητα … είναι πιο ειλικρινείς. Κάνοντας αυτό, αναγνωρίζουμε το χαιρετισμό και επικυρώνουμε την αλληλεπίδραση, καθώς και η τοποθέτηση του χεριού μας εξακολουθεί να εκφράζει την καλή θέληση και το συναίσθημα (και ότι το χέρι μας είναι ήδη απασχολημένο). Εξακολουθούμε να μεταφέρουμε την αίσθηση της εγκαρδιότητας και της φιλίας που κάνουν πάντα οι χειραψίες.
Μετά από αυτό, εάν κάποιος εξακολουθεί να επιμένει να σας πιέσει στην χειραψία, δεν είστε πια αυτός που κάνει την απρέπεια σε αυτό το σενάριο.