Μεταπηδήστε στο περιεχόμενο
Αρχική » Εύθυμα και Σοβαρά

Εύθυμα και Σοβαρά

το κασετόφωνο του Βύρων 1….

του Αλέξ. Κασίμη,
Σε κάποιο μεγάλο μπότζι του πλοίου, έπεσε και βρέθηκε στις σεντίνες μέσα στα λάδια και στα μαζούτ. Το βγάλαμε, το σκουπίσαμε με ένα στουπί, το βάλαμε σε έναν ανεμιστήρα που έφερνε αέρα να στεγνώσει, κρεμασμένο με ένα καραβόσκοινο για 6 ώρες και μετά αυτό συνέχισε να παίζει.

Τα καθ’ Ηρώ και Λέανδρον….

γράφει ο Τάκης Ψαθής Λέανδρο την ονόμασαν την κακοκαιρία…άντε πάλι με την Μυθολογία, γιατί όχι Μήτσο δεν έχω καταλάβει. Το στόρι αφορά δυο όμορφα παιδιά των λόγων του μύθου, που ερωτευθήκαν αυτό που λέμε θανατηφόρα. Η κοπελιά, Ηρώ την έλεγαν, ήταν παπαδιά εκεί στον ναό της άλλης έμμορφης της Αφροδίτης και ζούσε ως κόρη παρθένος απομονωμένη σε ένα πύργο στην αποδώ μεριά του Ελλήσποντου με την πιστή της υπηρέτρια. Σε ένα πάρτι λοιπόν προς τιμή της Θεάς έμμορφης, η παρθενόπη ξεπόρτισε και τρέλανε τα παλληκάρια μα πιο πολύ αυτό το τυπάκι τον Λέανδρο. Η νεαρά ανταποκρίθηκε στα σκιρτήματα και η… Περισσότερα »Τα καθ’ Ηρώ και Λέανδρον….

Ώ απέραντη νοσταλγία…..

γράφει ο Τάκης Ψαθής Το ηλιοβασίλεμα στον κοντινό Πέλεκα και στην Γλυφάδα, πάντα ήταν το αγαπημένο μου χρώμα. Το βλέμμα μου γίνεται ένα με τον ζωγράφο στον καμβά του ουρανού όταν γράφω στην κάμερα μου αυτόν τον ευλογημένο ορίζοντα. Και το απόβραδο σαν γυρνάς τον περίπατο απ’ την αλάνα του πανήγυρου στα Χυτηρέϊκα και στο γεφυρένιο πέρασμα που σε οδηγεί στα Μουρσιά, η μικρή βουλή στην μικρή πλατεία όσο βαστάει ο ήλιος, γιατί σαν βγει ο Αποσπερίτης και πιάσει το απόβραδο γιομίζει ζωή μέχρι τα βαθιά μεσάνυχτα η πιτσιρικάδα που σουλατσάρει πάνω κάτω και πειράζει ότι βρει μπροστά της. Θες… Περισσότερα »Ώ απέραντη νοσταλγία…..

Δεν βρίσκω τρόπο να στο πώ….

γράφει ο Παν. Μίγκος Απόψε πάλι βρέχει από νωρίς, μα τι επιμένει αυτή η βροχή τι θέλει τι ζητάει; Συννεφιασμένη Κυριακή ποιος να σε καταλάβει; Άρχισε με ένα φεγγάρι λαδοκάντηλο όλη την νύχτα να καίει μόνο του στη γειτονιά, μετά ήλθε η αχλύς της αυγής σπέρνοντας κάποιες μικρές δροσοσταλίδες τριγύρω και τώρα πέφτει μια παράξενη βροχή. Μοσχοβολά η φύση μα θλιμμένη λιγομίλητη και σκεπτική. Αυτή την περίεργη εποχή, τούτα τα ηλιοχαράματα είναι αλλιώτικα πολύ… Δύσκολα χρόνια, δύσκολα αυτά που φτάσανε, τα σπίτια απόμειναν άλαλα. Δύσκολες αβασταγές για αυτόν τον λαό. Απεριόριστες στιγμές μιας περιορισμένης κοινωνίας. Ποιος το ‘χε γράψει να… Περισσότερα »Δεν βρίσκω τρόπο να στο πώ….

Ο Μπάμπης που έγινε ”viral”…

γράφει ο Παν. Μίγκος Μια διασκεδαστική και ασυνήθιστη φωτογραφία που κυκλοφορεί στις μέρες μας κατά τη διάρκεια της πανδημίας του κοροναϊού COVID-19, είναι αυτή που φαίνεται να είναι ο στρατιώτης που μεταφέρει ένα γαιδουράκι στην πλάτη του. Η εικόνα παρουσιάζεται  ως ένα είδος παραβολής σχετικά με την ανάγκη να αποτραπούν οι άνθρωποι που είναι απρόσεκτοι από τον κίνδυνο να προκαλέσουν βλάβη σε άλλους μέσω της άγνοιάς τους, μια σαφής αναφορά στις προτροπές ορισμένων κυβερνήσεων στην αντιμετώπιση της πανδημίας. Η λεζάντα που συνοδεύει τη φωτογραφία δηλώνει ότι η εικόνα χρονολογείται από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο όταν ο φακός συνέλαβε έναν στρατιώτη… Περισσότερα »Ο Μπάμπης που έγινε ”viral”…

Ιλίου γη, 13η τ’ Αι Γιωργίτη…

γράφει ο Παν. Μίγκος Αργά εψές τη νύχτα, μετά το μεσονύχτι, είχα έντονη λογομαχία με τον Μορφέα και τους βοηθούς του, τους Ονείρους και βγήκα στην ξεχυτή να καθαροαναπνεύσω. Γλυκιά μα ψυχρή η βραδιά τ’ Απρίλη και εγώ χωμένος μέσα στο μάτι του κουπάτου παπαγάλου, κοιτάζοντας που και που ψηλά το βρήκα, μου πήρε λίγο χρόνο γιατί άλλαξε θέση, αλλά το βρηκα…και του μίλησα πάλι απόψε. Τα είπαμε με εκείνο τα αστέρι που ανάμεσα στα αλλά λάμπει πιο πολύ…είναι το δικό μου αστέρι αυτό που τα λέμε κάθε που το νιώθω. Το φως του όμως τωρα ηταν θαμπό, λιγοστό, μελαγχολικό και… Περισσότερα »Ιλίου γη, 13η τ’ Αι Γιωργίτη…

Διδώ: Η πυρομανής πριγκίπισσα έρχεται…

γράφει ο Τάκης Ψαθής Λοιπον…σημερα με επιασε ο οιστρος early in the morning… Το νέο κύμα κακοκαιρίας που έρχεται το είπαν Διδώ ( γιατί όχι Μήτσος ποτέ δεν κατάλαβα). Ποια ήταν αυτή η μαντάμ Διδώ; Το όνομα παραπέμπει στην μυθολογία μας. Η Διδώ λοιπόν ήταν πριγκίπισσα της Τύρου (αρχαία πόλη του Λιβάνου). Η κυρία πήρε προίκα από τον πατέρα της, τον Μύττο, τον θρόνο της Τύρου και κυβερνούσε μαζί με τον συζυγούλι της, τον Σιχαίο. Αφού πλακώθηκε με τον αδελφό της Πυγμαλίωνα, που σκότωσε το κουνιαδάκι του και της πήρε την εξουσία, αναγκάστηκε να την κοπανήσει για να γλιτώσει. Τα… Περισσότερα »Διδώ: Η πυρομανής πριγκίπισσα έρχεται…